Sazıma - Âşık Veysel
- Ayrıntılar
- Üst Kategori: Şiirler
- Çarşamba, 11 Haziran 2008 06:47 tarihinde yayınlandı.
- Gösterim: 5365
Ben gidersem sazım, sen kal dünyada
Gizli sırlarımı âşikâr etme.
Lâl olsun dillerin söyleme yâda
Garip bülbül gibi âh ü zâr etme
Gizli dertlerimi sana anlattım.
Çalıştım sesimi sesine kattım.
Bebe gibi kollarımda yaylattım.
Hayali hâtır et beni unutma
Bahçede dut iken bilmezdin sazı
Bülbül konar mıydı dalına bazı?
Hangi kuştan aldın sen bu avâzı
Söyle doğrusunu gel inkâr etme.
Benim her derdime ortak sen oldun
Ağlarsam ağladın, gülersem güldün
Sazım bu sesleri turnadan m’aldın?
Pençe vurup sarı teli sızlatma.
Ay geçer, yıl geçer uzarsa ara
Giyin kara libâs yaslan duvara
Yanından, göğsünden açılır yara
Yâr gelmezse yaraların elletme.
Sen petek misâli Veysel de arı
İnleşir beraber yapardık balı,
Ben bir insanoğlu sen bir dut dalı
Ben babamı, sen atanı unutma.